مشاغلی که بیشتر از همه به دستگاه کارتخوان نیاز دارند
خردهفروشها بیشتر از همه به دستگاه کارتخوان نیاز دارند
درک این مطلب نیاز به تخصص بانکداری و تحقیق علمی ندارد، اما به چه کسانی خردهفروش میگویند؟ در این مطلب نگاهی واقعبینانه بر اساس سبک کسب و کارهای ایرانی داریم تا دقیقتر نسبت به نیاز مشاغل به دستگاه پوز مطلع شویم. خرده فروش الزاما کسی نیست که تنوعی از کالاهای مختلف را عرضه میکند. هر کسب و کاری که هدفش ارائه محصول یا خدمتی به مصرف کننده نهایی است از نظر اقتصادی «خرده فروش» نامیده میشود. کسب و کار مثل زندگی سبکها و شکلهای مختلفی دارد که آمیخته با منابع، فرهنگ و حتا جغرافیای مردم است، به همین دلیل تعمیم دادن آمارهای جهانی به موقیتهای کوچک جغرافیایی آن هم به صورت کلی چندان راهگشا به نظر نمیرسد.
اگر در فروشگاههای بزرگ، مراکز خرید و مجتمعهای تجاری تعداد زیادی فروشنده میبینید که همگی از دستگاه کارت خوان به عنوان ابزار تراکنش مالی استفاده میکنند جای تعجب ندارد چرا که فرهنگ استفاده از این ابزار در کسب و کار آنها به خوبی شکل گرفته است اما در مقابل آن صدها شغل خردفروش دیگر هست که به دلیل فراگیر نشدن فرهنگ استفاده از دستگاه کارتخوان با چالشهای پرداخت مواجه هستند، مبلغی که آنها از این بابت متضرر میشوند به مراتب از هزینه اولیه یک دستگاه بیشتر است. هر کدام از نمونههای زیر میتوانند نماینده یک صنف یا ردهی شغلی باشند که ما به دلیل محدودیت تنها به چند مورد اشاره میکنیم.
رانندگان تاکسی، پیک موتوری و کرایهبرها
سالهاست که مسئولان و متصدیان صنف تاکسیرانی در تلاشند که راهکارهای اساسی برای حل مشکل پرداخت کرایه رانندههای تاکسی پیدا کنند، اما همچنان معضل پرداختهای خرد از جنس مبالغ ریز در این صنف باقی و باعث ایجاد تعارض بین راننده و مسافر میشود. شیوههای پیشنهادی که تاکنون برای مسئله رانندهها پیشنهاد شده است مثل کارتهای شهری و صنفی، برنامههای پرداخت موبایلی و غیره هیچ یک نتوانسته است ثبات کافی و بااطمینانی که دستگاه کارتخوان به همراه دارد ایجاد کند. هر راننده تاکسی میتواند با تهیه یک دستگاه کارتخوان شخصی، فارغ از تصمیمهای مقطعی سازمانی به راحتی مشکل دریافت کامل کرایه خود را حل کند. کافیست مبالغ خردی که در طول یک دوره ششماه از دست راننده میرود را برای خرید یک دستگاه کارتخوان هزینه کند.
وقتی از کرایهبرها صحبت میکنیم صرفا تاکسیها مدنظر نیستند. وانتتلفنیها، پیکهای موتوری، شرکتهای حمل و نقل فیزیکی درونشهری، آژانسهای تاکسی سرویس، موتورسیکلت تاکسیها و حتا کارپردازهای صاحب وسیله نقلیه هم در همین ردیف شغلی قرار میگیرند. همه آنها به ابزار تراکنش آنلاین نیاز دارند و دستگاههای کارتخوان شخصی یا جیبی بهترین وسیله برای آنهاست، چرا که تمامی مردم با ابزار کارتخوان آشنایی داشته و بدون نیاز به وابستگی سازمانی یا واسط پرداخت، وجه مورد نظر را بدون کارمزد به صاحب حساب منتقل میکند.
سرویسکارهای ارائه کننده خدمات در محل
ارائه کنندهای خدمات در محل دومین گروه کسب و کاری هستند که علارغم نیاز شدید به پرداختهای خرد پرتکرار در محل مشتری، نیاز آنها کمتر دیده شده و به چشم میآیند. تصور اشتباهی است که بخواهیم دستگاه کارتخوان را با یک فروشگاه بزرگ و صندوق فروش در کنار در خروجی آن متصور شویم. هر برقکار، متخصص تاسیسات یا سروسکار وسایل منزل وقتی با دستگاه کارتخوان به مشتری مراجعه میکند نگرانی از این که پس از انجام کار آیا دستمزد خود را کامل دریافت خواهد کرد یا خیر نخواهد داشت، چرا که اکثر مردم از حمل اسکناس خودداری میکنند. دستگاههای pos دارای سیمکارت به خوبی در هر مکانی که موبایل قابل استفاده باشد، کار میکنند. رسید کاغذی دستگاههای کارتخوان برای بسیاری از مردم به منزله رسید خرید یا فاکتور معتبر قابل استناد است، برخی از فروشندگان کمتر به این مهم توجه میکنند.
فروشندههای سیار و دورهگرد
یک مقوا یا تابلو نصب شده کنار بساط فروشنده دورهگردی که روی آن نوشته شده است «دستگاه کارتخوان موجود است» به نوعی مزیت غیرقابل انکار فروشنده دورهگرد نسبت به سایر رقبا و همکارانش محسوب میشود. دستگاههای کارتخوان مشکل عدم همراه داشتن وجه نقد را برای فروشنده حل میکند و همچنین به لحاظ این که هر دستگاه کارتخوان به نوعی با یک شماره تلفن مرتبط است، نوعی اطمینان و دسترسی برای مواقع ضروری با فروشنده محسوب میشود. ارائه فاکتور فروش در خریدهای خرد نه تنها توجیه مالی و زمانی برای فروشنده ندارد، متداول هم نیست، به همین دلیل اکثر مردم حتا اگر به اندازه آن خرید پول نقد به همراه داشته باشند، باز ترجیح آنها پرداخت وجه با کارتخوان است.
یادآوری میکنیم که آمار دقیقی از جزییات بیان شده وجود ندارد! یعنی دقیقا نمیدانیم چه تعداد دستفروش، راننده تاکسی و پیک موتوری کارتخوان دارند و چه تعداد ندارند! اما آنچه از مشاهدات میدانی برمیآید کسب و کارهای زیادی بر خلاف آمارهای اینترنتی و کتابخانهای هنوز از دستگاه کارتخوان استفاده نمی کنند که دلیل آن میتواند به مسائلی از قبیل عدم آگاهی نسبت به فواید و ضرورت این دستگاه و هچنین تصورات اشتباه آنها برای واگذاری این وسیله کاربردی است. هنوز بسیاری از مردم تصور میکنند که دستگاه پوز صرفا به فروشگاه و مغازههای ثابت تعلق دارد. بسیاری از رانندهها و سرویسکارها هم هنوز نمیدانند نوعی فروشنده هستند و کارتخوان امروز ضروریترین ابزار فروش برای آنهاست.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.